şəkilçi

şəkilçi
1
лингв
I
сущ. аффикс (часть слова, имеющая грамматическое значение и вносящая некоторое изменение в значение корня). Sözdəyişdirici şəkilçi словоизменительный аффикс, sözdüzəldici şəkilçi словообразовательный аффикс, ön şəkilçi приставка (префикс), son şəkilçi (sonluq) окончание (флексия)
II
прил.
1. аффиксальный; суффиксальный (являющийся суффиксом; относящийся к суффиксу). Sözün şəkilçi hissəsi суффиксальная (аффиксальная) часть слова
2. флективный (являющийся флексией, окончанием; относящийся к флексии, окончанию). Şəkilçi morfemlər флективные морфемы
2
сущ. разг. см. fotoqraf

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "şəkilçi" в других словарях:

  • şəkilçi — is. qram. Sözün ayrılıqda işlənməyən, müstəqil mənaya malik olmayan və söz köklərinə bitişdikdə onların ya şəklini, ya da şəkli ilə birlikdə məzmununu dəyişən qismi. Sözdüzəldici şəkilçi. Sözdəyişdirici şəkilçi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kilčibagas — ×kilčìbagas sm. (1) žr. kilčebukas: Kap aš tau užduosiu kilčìbago! Klvr. Kaimynas pažadėjo kilčibagu nunuodyti šunį Švn …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • kilčibaras — ×kilčìbaras sm. (1) J; M žr. kilcibaras …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • kilčibukas — ×kilčìbukas sm. (1) J(Als), Škn, Klm, Krž, Kltn, Varn žr. kilčebukas: Užduok jam kilčibuko Rs …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • hərf — ə. 1) səsin yazıda ifadə edilən şəkli; 2) səkilçi; 3) kəlmə, söz; 4) yazılı, yazılmış. Hərfi əsli ərəb qrammatikasında: kök hərf, əsli hərf; hərfi ətf ərəb qrammatikasında: ara söz, birləşdirici söz; hərfi mənqut nöqtəsi (nöqtələri) olan hərf;… …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • morfem — <yun. morphe – forma> dilç. Sözün leksik və ya qrammatik mənası olan hissəsi (kök, şəkilçi, yaxud önşəkilçi) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sözdüzəldici — şəkilçi dilç. – ayrılıqda işlənməyən, köklə sözdəyiş dirici şəkilçilər arasında yer tutan, yəni sözlərin maddi hissəsinin axırlarına bitişərək, sözlər arasındakı qrammatik münasibəti deyil, sözlərin əsil mənalarını dəyişdirən şəkilçi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sözdəyişdirici — şəkilçi dilç. – ayrılıqda işlənməyən və sözlərin maddi hissəsinə bitişərək sözlər arasındakı qrammatik münasibəti bildirən, yəni həmin sözləri cümlədəki roluna görə bir birinə bağlayan şəkilçi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şəkilçiləşmək — f. qram. Şəkilçi şəklini almaq, dönüb şəkilçi olmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dar — 1. sif. 1. Ensiz (enli ziddi). Dar küçə. Dar yol. Dar keçid. Dar dərə. – Küçə dar olmağına görə ulaq güc ilə keçirdi. Ç.. Diyar kişi dar bir cığırla sola tərəf buruldu. Ə. M.. Dar dəmir yolu – yaxın məsafələrə çəkilən və yerli əhəmiyyəti olan,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • prefiks — <lat. praefixus – artırılmış> qram. Ön şəkilçi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»